Πράσινο Υδρογόνο μόνο μετά από Αξιολόγηση Σκοπιμότητας

2 Ιουλίου 2025

Η κυβέρνηση, με την κατάθεση στη Βουλή σχεδίου Νόμου που αφορά και στην οργάνωση της αγοράς παραγωγής υδρογόνου, προβαίνει σε μια βιαστική -και πιθανά επικίνδυνη- προώθηση μιας τεχνολογίας που τουλάχιστον χαρακτηρίζεται από περιορισμένη ενεργειακή αποδοτικότητα, δυσανάλογα υψηλό κόστος και ασύμφορες χρήσεις.

Η πρωτοβουλία της κυβέρνησης να θεσπίσει ειδικό πλαίσιο στήριξης για το υδρογόνο γίνεται χωρίς ρεαλιστική εκτίμηση κόστους-οφέλους, διαφάνεια ή ανεξάρτητη αξιολόγηση και μπορεί να δεσμεύσει τη χώρα σε τεχνολογίες και υποδομές που δεν είναι ούτε ώριμες ούτε οικονομικά ανταγωνιστικές.

Είναι ορατό το ρίσκο να κατευθυνθούν πεπερασμένοι οικονομικοί πόροι όχι για την ενίσχυση δοκιμασμένων, ανταγωνιστικών και αποδοτικών τεχνολογιών (όπως η εξηλεκτρισμένη μετακίνηση και η εξοικονόμηση ενέργειας) αλλά προς μια μελλοντικά υποσχόμενη, αλλά ενεργειακά σπάταλη και ακριβή τεχνολογία, που σίγουρα δεν θα ωφελήσει τους καταναλωτές ή την οικονομία της χώρας, και δεν συνάδει με μια βιώσιμη μακροχρόνια ενεργειακή και κλιματική πολιτική.

Ο ΚΟΣΜΟΣ ξαναβάζει στο δημόσιο διάλογο την Μακροχρόνια Ενεργειακή Στρατηγική για το 2050 που είχε ετοιμαστεί και υποβληθεί στην Κομισιόν το 2020.

Σε αυτήν, προβλέπονταν ουσιαστικά 2 σενάρια συμβατά με το στόχο της χώρας για μηδενικό ισοζύγιο εκπομπών το 2050, ένα σενάριο βασισμένο στην εξοικονόμηση και τον εξηλεκτρισμό (Σενάριο ΕΕ1.5) και ένα σενάριο βασισμένο στα συνθετικά καύσιμα και στο υδρογόνο (NC1.5). Χαρακτηριστικό της πολύ χαμηλής αποδοτικότητας του 2ου σεναρίου είναι πως αυτό προβλέπει την εγκατάσταση 30 GW ΑΠΕ περισσότερων σε σχέση με το πρώτο.

Οι πρωτοβουλίες της κυβέρνησης τα τελευταία χρόνια δείχνουν πως μάλλον έχει επιλέξει το σενάριο του υδρογόνου αντί εκείνου της εξοικονόμησης και εξηλεκτρισμού, χωρίς καμία διαφάνεια, διαβούλευση ούτε -κυρίως- οποιαδήποτε συγκριτική αξιολόγηση.

Το πολιτικό κόμμα ΚΟΣΜΟΣ:

• Τονίζει την ανάγκη τεκμηριωμένης, ανεξάρτητης και διαφανούς συγκριτικής μελέτης σκοπιμότητας για κάτι τόσο στρατηγικό, προκειμένου να αποφύγει η χώρα να κλειδωθεί σε επιλογές υποδομών και τεχνολογιών που μάλλον θα βλάψουν την εθνική οικονομία και τους καταναλωτές.

• Υπογραμμίζει πως σύμφωνα με όλες τις διαθέσιμες αναλύσεις και συγκεκριμένες τάσεις της αγοράς, η χρήση υδρογόνου στην τελική κατανάλωση έχει νόημα μόνο στις περιπτώσεις χημικής βιομηχανίας και χαλυβουργίας (σε μικρότερο βαθμό και στην τσιμεντοβιομηχανία) καθώς και στην αεροπλοΐα και ναυσιπλοΐα μεγάλων αποστάσεων. Αποτελεί τεχνολογικό και οικονομικό παραλογισμό η χρήση του σε τομείς όπως τα κτήρια και οι μεταφορές όπου ο εξηλεκτρισμός αποτελεί μια σαφώς πιο δοκιμασμένη και οικονομική λύση.

• Καλεί την κυβέρνηση να επανεξετάσει τα σχέδια για προμήθεια λεωφορείων υδρογόνου και μονάδων παραγωγής υδρογόνου, τουλάχιστον μέχρι να υπάρξει συγκριτική μελέτη σκοπιμότητας.