Ο ΚΟΣΜΟΣ για τη Διεθνή Ημέρα Μετανάστευσης 2025

Photo: David McNew/Greenpeace

18 Δεκεμβρίου 2025

Η ανθρώπινη κινητικότητα είναι διαχρονική. Η αξιοπρέπεια και το κράτος δικαίου δεν είναι “επιλογή πολιτικής” — είναι υποχρέωση.

Η μετανάστευση δεν είναι εξαίρεση της ιστορίας, είναι ένας από τους τρόπους που οι κοινωνίες αλλάζουν, ανανεώνονται, επιβιώνουν. Σήμερα, οι πιο πρόσφατες διεθνείς εκτιμήσεις καταγράφουν 304 εκατομμύρια διεθνείς μετανάστες (3,7% του παγκόσμιου πληθυσμού). Την ίδια στιγμή, στο τέλος του 2024, 83,4 εκατομμύρια άνθρωποι ζούσαν σε καθεστώς εσωτερικού εκτοπισμού, λόγω συγκρούσεων, βίας και φυσικών καταστροφών.

Ο ΟΗΕ το λέει καθαρά: «Καμία χώρα δεν μπορεί να διαχειριστεί αποτελεσματικά και βιώσιμα τη μετανάστευση απομονωμένα». Κι όμως, στην Ευρώπη και στην Ελλάδα, η συζήτηση συχνά δηλητηριάζεται: εργαλειοποίηση, φόβος, “επικοινωνιακή ασφάλεια” αντί για πραγματική πολιτική. Αυτό υπονομεύει την κοινωνική συνοχή, ενισχύει τα δίκτυα εκμετάλλευσης και αφήνει ανθρώπους εκτεθειμένους σε παραβιάσεις δικαιωμάτων.

Για τον ΚΟΣΜΟ, το πλαίσιο είναι σαφές: μετανάστευση με κανόνες, δικαιώματα, ευθύνη και ευρωπαϊκή αλληλεγγύη — όχι “διαχείριση κρίσης” χωρίς σχέδιο. Και αυτό συνδέεται με το συνολικό μας πολιτικό συμβόλαιο για μια ανθεκτική και δίκαιη Ελλάδα, ευθυγραμμισμένη με τους Στόχους Βιώσιμης Ανάπτυξης. 

Τι διεκδικούμε – συγκεκριμένα:

1. Νόμιμες οδοί μετανάστευσης ως βάση κάθε σοβαρής πολιτικής: εργασία με δικαιώματα, οικογενειακή επανένωση, σπουδές, ανθρωπιστικές διαδρομές. Όσο δεν υπάρχουν ασφαλείς δρόμοι, η παρανομία και η εκμετάλλευση θα αναπαράγονται.

2. Δίκαιη κατανομή ευθύνης στην ΕΕ: κοινό σύστημα που δεν επιβαρύνει δυσανάλογα κοινότητες στα σύνορα και τα νησιά, αλλά μοιράζει υποχρεώσεις, πόρους και υποδομές, με πραγματική αλληλεγγύη.

3. Κράτος δικαίου στα σύνορα: αποτελεσματικές και δίκαιες διαδικασίες ασύλου, ανεξάρτητος έλεγχος, μηδενική ανοχή σε πρακτικές που παραβιάζουν δικαιώματα. Η ασφάλεια χωρίς νομιμότητα δεν είναι ασφάλεια — είναι θεσμική αποσύνθεση.

4. Ένταξη ως δημόσια πολιτική (όχι ως “φιλανθρωπία”): γλώσσα, πρόσβαση σε υγεία και εκπαίδευση, αξιοπρεπής εργασία, προστασία από διακρίσεις, στέγη. Μια κοινωνία που μειώνει τη φτώχεια και τις ανισότητες είναι πιο ισχυρή και πιο ασφαλής. 

5. Κλιματική διάσταση της μετακίνησης: φυσικές καταστροφές και κλιματικοί κίνδυνοι αυξάνουν τον εκτοπισμό. Χρειαζόμαστε πρόληψη, προσαρμογή και διεθνή συνεργασία — γιατί η “κλιματική αστάθεια” δεν μένει σε σύνορα.

Σήμερα, στη Διεθνή Ημέρα Μετανάστευσης, στεκόμαστε καθαρά: με την ανθρώπινη αξιοπρέπεια, με την ευρωπαϊκή ευθύνη, με μια Ελλάδα ανθεκτική και δίκαιη.

Ειρήνη – Ευημερία – Ελευθερία