Από το ξέσπασμα της πανδημίας του κορονοϊού, οι θάνατοι από πείνα έχουν ξεπεράσει τους θανάτους από Covid-19. Παράλληλα, οι πολεμικές συρράξεις, η οικονομική αναταραχή και η κλιμακούμενη κλιματική κρίση, έχουν αυξήσει τα ποσοστά φτώχειας και έχουν επηρεάσει την αλυσίδα τροφίμων οδηγώντας έτσι στην επιδείνωση της κατάστασης, που αφορά στην έλλειψη τροφής, σε συγκεκριμένες περιοχές του πλανήτη και στην διεύρυνση του «χάρτη» των χωρών, που καλούνται να ανταπεξέλθουν σε αυτή την συνθήκη.
Το 2020, 155 εκατομμύρια άνθρωποι από 55 χώρες ήταν εκτεθειμένοι σε συνθήκες ακραίας φτώχειας. Από τότε που ξεκίνησε η πανδημία, το νούμερο των ανθρώπων, που βρίσκονται αντιμέτωποι με συνθήκες πείνας έχει αυξηθεί έξι φορές. Έντεκα άνθρωποι πεθαίνουν κάθε λεπτό εξαιτίας της οξείας ασιτίας, η οποία συνδέεται με πολεμικές συγκρούσεις, τον Covid-19 και την κλιματική κρίση. Από τον Covid-19, από την άλλη, πεθαίνουν 7 άνθρωποι το λεπτό.
Οι πολεμικές συγκρούσεις είναι, από τότε που ξεκίνησε η πανδημία, η πρώτη αιτία, η οποία οδηγεί τους ανθρώπους σε συνθήκες πείνας και συγκεκριμένα ωθεί σε ασιτία περίπου 100 εκατομμύρια ανθρώπους από 23 εμπόλεμες χώρες. Ενδεικτικά, στο Μάλι αυξήθηκαν οι πωλήσεις όπλων από τότε που ξεκίνησε ο πόλεμος, το 2012, κατά 669%.
Σε Αιθιοπία, Μαδαγασκάρη, Νότιο Σουδάν, Υεμένη, ο αριθμός των ανθρώπων που αντιμετωπίζουν συνθήκες πείνας έχει αυξηθεί σε 520,000 από το τέλος του 2019, όταν ξεκίνησε η πανδημία του κορονοϊού, ενώ πριν από την πανδημία αυτός ο αριθμός ανερχόταν σε 84,000. Η αύξηση είναι 500%.
Στην Υεμένη, επιπλέον, η οποία είναι μετά το Κονγκό η δεύτερη χώρα παγκοσμίως με το πιο έντονο πρόβλημα αναφορικά με την κρίση της έλλειψης τροφής, οι τιμές των τροφίμων έχουν αυξηθεί 100% από το 2016. Ακόμα, το 88% των Νιγηριανών αγροτών δήλωσαν σε έρευνα που έγινε τον περασμένο Αύγουστο ότι έχασαν το μισό μηνιαίο εισόδημά τους κατά την διάρκεια της πανδημίας.
Γύρω στα 2,7 δις ανθρώπων δεν έλαβαν καμία οικονομική ενίσχυση, ώστε να ανταποκριθούν στην κατάσταση που διαμορφώθηκε εξαιτίας του Covid-19 και η οποία επηρέασε και την αλυσίδα τροφίμων, επομένως συνδέεται με την ασιτία. Επίσης, 33 εκατομμύρια εργάτες –οι εργάτες, τα παιδιά και οι γυναίκες είναι μεταξύ εκείνων που επηρεάζονται περισσότερο- παγκοσμίως έχασαν τις δουλειές τους μέσα στο 2020.
Επίσης, η κλιματική κρίση, που προκάλεσε ακραίες πλημμύρες και πυρκαγιές, είναι υπεύθυνη για 400 καταστροφές σε Κεντρική Αμερική, Νοτιοανατολική Ασία, ανατολική Αφρική, οι οποίες επηρέασαν εκατομμύρια ανθρώπους και τις καλλιέργειές τους.
Η καταπολέμηση των συνθηκών ακραίας πείνας είναι εφικτός στόχος, όμως θα πρέπει να επενδυθούν κεφάλαια και να υπάρξει πραγματική θέληση και αρωγή από τις ανεπτυγμένες κυρίως χώρες. Η χρηματοδότηση σε συνδυασμό με αλλαγή πολιτικών, αλλαγή προτεραιοτήτων, δημιουργία ενός πιο δίκαιου περιβάλλοντος και πολλά άλλα μπορούν να αναβαθμίσουν το βιοτικό επίπεδο εκατομμυρίων ανθρώπων και να σώσουν επίσης εκατομμύρια ανθρώπους από την ακραία φτώχεια και ασιτία…
Τα παραπάνω βασίζονται σε έκθεση του Μη Κερδοσκοπικού Οργανισμού, Oxfam International, με τίτλο «The hunger virus multiplies: deadly recipe of conflict, Covid-19 and climate accelerate world hunger». Η έκθεση δημοσιεύτηκε στις 09/07/21 και μπορείτε να την βρείτε πατώντας εδώ.