Έκθεση (δείτε εδώ), που δημοσιεύτηκε τον Μάιο του τρέχοντος έτους, για την ανθεκτικότητα των ελληνικών δασικών οικοσυστημάτων στην κλιματική αλλαγή εκπόνησε η Επιτροπή για την Ανθεκτικότητα των Ελληνικών Δασικών Οικοσυστημάτων στην Κλιματική Αλλαγή (E.A.Δ.Ο.) του Κέντρου Ερεύνης Φυσικής της Ατμοσφαίρας και Κλιματολογίας της Ακαδημίας Αθηνών. Μεταξύ άλλων, η εν λόγω έκθεση περιλαμβάνει προτάσεις για εναλλακτικές πρακτικές διαχείρισης της βλάστησης και μείωσης της καύσιμης ύλης με στόχο τον μετριασμό του κινδύνου ανάφλεξης και συνακόλουθα της συμπεριφοράς της φωτιάς υπό τις νέες συνθήκες που δημιουργεί η κλιματική αλλαγή. Προτείνονται, ακόμα, δράσεις πολιτικής για τη μεταπυρική αντιμετώπιση των φυσικών οικοσυστημάτων της χώρας μας, αλλά και για την προσαρμογή υπό το πρίσμα των νέων κλιματικών συνθηκών.
Όπως αναφέρεται στα συμπεράσματα της μελέτης των 547 σελίδων, η πρόταση οριζόντιων μέτρων για το σύνολο των ελληνικών δασών είναι αδύνατη, αφού οι προτεινόμενες δράσεις διαχείρισης πρέπει να διαφοροποιηθούν ανάλογα με την περιοχή και τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της. Συστήνεται, παρ' όλα αυτά, η εκπόνηση τοπικών μοντέλων κατανομής ειδών και στη συνέχεια η χρήση τους από τους διαχειριστές των ελληνικών δασικών οικοσυστημάτων. Τα μέτρα, που προτείνονται στην έκθεση, σε συνδυασμό με το ήδη υπάρχον πλαίσιο προδιαγραφών εκπόνησης ειδικών σχεδίων διαχείρισης προστατευόμενων περιοχών, αναμένεται να αυξήσουν την αντίσταση, την ανθεκτικότητα ή τη μετάβαση του υπό διαχείριση οικοσυστήματος προσφέροντας ένα λιγότερο ευάλωτο δασικό οικοσύστημα.
Σχετικά με την διαχείριση της καύσιμης ύλης προτείνεται να υιοθετηθεί ένα πλαίσιο που θα καλύπτει αποτελεσματικότερα τις απαιτήσεις της δασικής διαχειριστικής. Αυτό το πλαίσιο οφείλει να βελτιώνει
τον τρόπο κατανομής της δημόσιας χρηματοδότησης για την εκτέλεση των απαιτούμενων έργων μείωσης της επικινδυνότητας της καύσιμης ύλης.
Τα πλαίσια αυτά θα βοηθήσουν στην προσαρμογή των εθνικών πολιτικών περιορισμού των κινδύνων στις τοπικές συνθήκες. Θα πρέπει να δίνουν έμφαση, επίσης, στον μετριασμό του κινδύνου, προσφέροντας την δυνατότητα επιλογής στους υπεύθυνους φορείς διαχείρισης από ένα ευρύ φάσμα θεσμοθετημένων και νομικά κατοχυρωμένων μεθόδων δασικής διαχείρισης. Παρ' όλα αυτά, μία σημαντική συνιστώσα της προσαρμογής των ελληνικών δασών στην κλιματική αλλαγή είναι και η προσαρμογή του ανθρώπινου δυναμικού, με επαρκή στελέχωση των υπηρεσιών με εξειδικευμένο προσωπικό, τονίζεται στη μελέτη.