Η υδροηλεκτρική ενέργεια είναι η μεγαλύτερη πηγή ανανεώσιμης ενέργειας και ο ρόλος της είναι εξαιρετικά σημαντικός στη λειτουργία των ενεργειακών συστημάτων παγκοσμίως. Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις του Διεθνούς Οργανισμού Ανανεώσιμης Ενέργειας (International Renewable Energy Agency, IRENA), για να μην αυξηθεί η θερμοκρασία πάνω από τον 1,5 βαθμό Κελσίου, σε σχέση με τα προβιομηχανικά επίπεδα, θα πρέπει η ισχύς της υδροηλεκτρικής ενέργειας, συμπεριλαμβανομένης της αποθήκευσης (σ.σ. η αποθήκευση της ενέργειας από υδροηλεκτρικά αποτελεί το 95% της παγκόσμιας αποθήκευσης ηλεκτρικής ενέργειας παραγόμενης από ΑΠΕ), τουλάχιστον να διπλασιαστεί έως το 2050. Για να συμβεί αυτό, θα πρέπει οι ετήσιες επενδύσεις, όπως σημειώνει η έκθεση του IRENA με τίτλο «The changing role of hydropower: Challenges and opportunities» (δείτε εδώ), η οποία κυκλοφόρησε χθες (13/02), να πενταπλασιαστούν.
Πολλές υδροηλεκτρικές εγκαταστάσεις, παγκοσμίως, είναι γερασμένες, καθώς κατασκευάστηκαν πριν από δεκαετίες και μάλιστα με τέτοιον τρόπο, ώστε να λειτουργούν υπό διαφορετικές συνθήκες απ' ό,τι επιβάλλουν τα σημερινά δεδομένα.
Μολονότι η υδροηλεκτρική ενέργεια είναι μια ώριμη τεχνολογικά μορφή ενέργειας, αντιμετωπίζει προκλήσεις, που δεν σχετίζονται μόνο με τον εκσυγχρονισμό των εγκαταστάσεων, αλλά και με την προσαρμογή σε όρους προστασίας του περιβάλλοντος.
Το 2021 η εγκατεστημένη ισχύς υδροηλεκτρικών έφτασε στα 1,230 GW και η ισχύς της αποθήκευσης στα 130 GW, παγκοσμίως. Μαζί, αποτελούν πάνω από το 50% της παγκόσμιας παραγόμενης ανανεώσιμης ενέργειας. Το 42% της εγκατεστημένης ισχύος των υδροηλεκτρικών συγκεντρώνεται στην Ασία, το 17% στην Ευρώπη, το 15% στη Β. Αμερική, το 13% στη Ν. Αμερική, το 7% στην Ευρασία και το 6% στον υπόλοιπο κόσμο.