Κυκλοφόρησε η μελέτη του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών για τις πόλεις, με τίτλο ''Envisaging
the Future of Cities'' (επισυνάπτεται παρακάτω). Η συγκεκριμένη μελέτη αναφέρεται στο μέλλον των πόλεων και επιχειρεί να παράσχει ένα πιο σαφές πλαίσιο γύρω από το συγκεκριμένο ζήτημα, αναλύοντας τις προκλήσεις, τις ευκαιρίες, τις υπάρχουσες συνθήκες, καθώς και τις τάσεις. Προτείνει, μάλιστα, τρόπους με τους οποίους οι πόλεις θα μπορούσαν να προετοιμαστούν -ενισχύοντας την ανθεκτικότητα και προσαρμοστικότητά τους- προς ένα βιώσιμο μέλλον, μέσα από διαφορετικά σενάρια, ώστε να αντιμετωπίσουν ένα ευρύ φάσμα μεταβολλών και ενδεχομένως γεγονότων, που ενδέχεται να προκαλέσουν σοκ.
Η μελέτη περιλαμβάνει 10 κεφάλαια και ασχολείται, επί παραδείγματι, με την διαφοροποίηση και το όραμα των πόλεων ενόψει των αλλαγών, που θα συντελεστούν. Οι προκλήσεις που αντιμετώπισαν τα τελευταία δύο τουλάχιστον χρόνια και συνεχίζουν να αντιμετωπίζουν οι πόλεις είναι άμεσα συνυφασμένες, μεταξύ άλλων, με τον Covid-19. Έτσι, το μέλλον των πόλεων ενδεχομένως δεν θα πρέπει να περιοριστεί σε μεγάλα αστικά κέντρα. Παράλληλα, δεν θα πρέπει να αποκλείονται τα ασθενή κοινωνικά στρώματα από τον σχεδιασμό του μέλλοντος και επιπλέον θα πρέπει να «απαντηθούν» οι προκλήσεις που σχετίζονται με την οικονομική αβεβαιότητα, τις νέες τεχνολογίες (''smart'' cities - υπολογίζεται πως η ζήτηση για καινοτομίες και συστήματα για τις ''έξυπνες'' πόλεις θα αυξάνεται ετησίως κατά 25%), τα απόβλητα, την εργασία, την φτώχεια, τις ανισότητες, την υγεία, τα περιβαλλοντικά ζητήματα κ.ά.
Μεταξύ του 2020 και του 2070, ο αριθμός των πόλεων σε χώρες με κατά κύριο λόγο χαμηλά εισοδήματα θα αυξηθεί κατά 76% (περιβαλλοντικά ζητήματα, για παράδειγμα ξηρασίες, εκτιμάται ότι θα οδηγήσουν στην μετακίνηση σε αστικά κέντρα πολλά εκατομμύρια ανθρώπους, που ζουν στην επαρχία και ασχολούνται με την γεωργία), σε χώρες με υψηλά εισοδήματα ή μέσα εισοδήματα κατά 20% και σε χώρες με εισοδήματα μεταξύ μεσαίων και υψηλών κατά 6%. Έτσι, θα πρέπει να δοθεί έμφαση στους πιο αδύναμους, καθώς και στις μικρότερες πόλεις, οι οποίες αντιπροσωπεύουν περίπου το 45% σε χώρες με χαμηλά εισοδήματα, με την δημιουργία υποδομών και την παροχή υπηρεσιών. Ακόμα, ο αποτελεσματικός σχεδιασμός των πόλεων θα είναι κρίσιμος, ώστε να μετριαστούν οι συνέπειες (κοινωνικές, οικονομικές, περιβαλλοντικές), που είναι συνδεδεμένες με την αύξηση μελλοντικά του αριθμού των πόλεων.
Ένας από τους κεντρικούς τομείς δραστηριότητας των πόλεων θα πρέπει να είναι η κλιματική αλλαγή (ακραία καιρικά φαινόμενα, όπως πλημμύρες, καύσωνες) και εν γένει τα περιβαλλοντικά ζητήματα. Σκοπός θα πρέπει να είναι, επίσης, να καταστούν πιο «πράσινες». Να δείξουν φροντίδα και συνέπεια σε αυτά και να προσαρμοστούν στην (δίκαιη) μετάβαση, εξαλείφοντας και αυτές σε βάθος χρόνου τις εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα.